مقاله نوشتهٔ توشیهیکو ایزوتسو است که در سال ۱۹۷۰ در Studia Islamica منتشر شد. در این مقاله، ایزوتسو به بررسی نگرش‌های عرفانی «عین‌القضات همدانی» می‌پردازد و به‌ویژه بر مفهوم «تلبس» (equivocation) در زبان‌شناسی عرفانی تأکید می‌کند. او معتقد است که عین‌القضات با استفاده از زبان به‌صورت چندوجهی، تلاش می‌کند تا تجربیات معنوی را که زبان قادر به بیان کامل آن‌ها نیست، توصیف کند. این مقاله همچنین به نقد رابطهٔ میان واژه‌ها و معانی آن‌ها از دیدگاه عین‌القضات می‌پردازد و بر لزوم تمرکز بر معانی به‌جای واژه‌ها تأکید می‌کند.
